İngilizce’de İşaret Belirteçleri – Demonstratives in English

İşaret belirteçleri ( Demonstratives ), İngilizcede belirli kişi, yer veya nesneleri belirtmek için kullanılan kelimelerdir. Bir şeyin konuşmacıya yakın mı yoksa uzak mı olduğunu, tekil mi yoksa çoğul mu olduğunu gösterirler. Bu belirteçler, isimlerden önce gelerek onları niteler veya isimlerin yerine geçerek zamir görevi görürler. Türkçedeki “bu”, “şu”, “bunlar”, “şunlar” gibi ifadelere karşılık gelirler.

İçindekiler

Yukarıdaki bağlantılara tıklayarak makalenin ilgili bölümüne gidebilirsiniz.

İşaret Belirteçleri Nedir?

İşaret belirteçleri, bir varlığın konumunu veya kimliğini belirginleştiren kelimelerdir. Konuşmacı ile bahsedilen nesne arasındaki mesafeyi (fiziksel veya zamansal) ifade etmek için kullanılırlar. Temel işaret belirteçleri şunlardır:

  • This (bu): Tekil ve konuşmacıya yakın olan nesneler için kullanılır.
  • That (şu): Tekil ve konuşmacıdan uzak olan nesneler için kullanılır.
  • These (bunlar): Çoğul ve konuşmacıya yakın olan nesneler için kullanılır.
  • Those (şunlar): Çoğul ve konuşmacıdan uzak olan nesneler için kullanılır.

İşaret Belirteçlerinin Kullanım Alanları ve İşlevleri

İngilizcede işaret belirteçleri ( demonstratives ), cümle içinde farklı roller üstlenerek hem isimleri niteleyebilir hem de isimlerin yerine geçebilir. Bu esneklik, onların cümle yapısı ve anlamı üzerindeki etkisini artırır. İşaret belirteçleri temelde iki ana kategoride incelenebilir: işaret sıfatları (demonstrative adjectives) ve işaret zamirleri (demonstrative pronouns) . Kullanım şekilleri, cümlede neyi vurgulamak istediğimize göre değişiklik gösterir.

1. İşaret Sıfatı Olarak Kullanımı (Demonstrative Adjective)

Bir işaret belirteci bir ismin önüne geldiğinde ve o ismi doğrudan nitelediğinde, işaret sıfatı olarak görev yapar. Bu durumda, hangi nesneden veya nesnelerden bahsedildiğini açıklığa kavuşturarak belirli bir varlığı işaret eder. İşaret sıfatları, niteliği belirlenen isimle sayı bakımından uyumlu olmak zorundadır (tekil işaret sıfatı + tekil isim; çoğul işaret sıfatı + çoğul isim).

  • This car is new.
    Bu araba yeni. (Yakındaki tekil bir araba)
  • That house looks abandoned.
    Şu ev terk edilmiş görünüyor. (Uzakta tekil bir ev)
  • These books are my favorites.
    Bu kitaplar benim favorilerim. (Yakındaki çoğul kitaplar)
  • Those birds are singing beautifully.
    Şu kuşlar güzel ötüyor. (Uzaktaki çoğul kuşlar)

İşaret sıfatları, tıpkı diğer sıfatlar gibi, cümlede bir isimle birlikte var olmak zorundadır. Tek başlarına bir nesneyi temsil etmezler; isimle birlikte bir “sıfat tamlaması” oluşturarak nesneyi belirtirler. Örneğin, “this car” bir sıfat tamlamasıdır ve “hangi araba?” sorusuna “bu araba” cevabını verir.

2. İşaret Zamiri Olarak Kullanımı (Demonstrative Pronoun)

Bir işaret belirteci bir ismin yerine geçtiğinde ve o ismi temsil ettiğinde, işaret zamiri olarak görev yapar. Bu durumda, isim tekrarını önlemeye yardımcı olur ve cümlenin daha akıcı olmasını sağlar. İşaret zamirleri, tıpkı işaret sıfatları gibi, tekil veya çoğul olabilir ve temsil ettikleri isimle sayı bakımından uyumlu olmalıdır.

  • This is my pen.
    Bu benim kalemim. (“This”, daha önce bahsedilen veya işaret edilen “kalem” yerine kullanılmıştır.)
  • That was an excellent idea.
    Şu harika bir fikirdi. (“That”, belirli bir fikrin yerini tutar.)
  • These are delicious.
    Bunlar lezzetli. (“These”, belirli yiyeceklerin veya nesnelerin yerini tutar.)
  • Whose socks are those ?
    Şunlar kimin çorapları? (“Those”, belirli nesneleri (çorapları) ifade eder.)

İşaret zamirleri, genellikle bağlamdan neyi temsil ettikleri açık olduğunda kullanılır. Örneğin, bir masadaki elmalara işaret ederek “These are delicious!” dediğinizde, “these” kelimesinin elmaları ifade ettiği açıktır ve elmaları tekrar etmek gerekmez. Bu durum, konuşma ve yazma dilinde tekrarı önlemek ve ifadeyi daha ekonomik hale getirmek için oldukça kullanışlıdır.

İşaret Sıfatı ve İşaret Zamiri Arasındaki Farkı Anlamak

Bu iki kullanım arasındaki temel fark, işaret belirtecinin cümlede bir isimle birlikte mi kullanıldığı yoksa ismin yerini mi aldığıdır. Aşağıdaki örnekler bu farkı daha net gösterecektir:

  • İşaret Sıfatı: “Do you want this cookie ?” (Bu kurabiyeyi istiyor musun?) – “this”, “cookie” ismini niteler.
  • İşaret Zamiri: “Do you want this ?” (Bunu istiyor musun?) – “this”, “cookie” kelimesinin yerini tutar. (Bağlamdan kurabiye olduğu anlaşılır.)

Bu ayrımı anlamak, İngilizce dilbilgisini doğru kullanmak ve cümlelerinizi daha net ve doğal hale getirmek için kritik öneme sahiptir. Her iki durumda da işaret belirteçleri, belirli bir nesneye veya duruma atıfta bulunarak iletişimi daha kesin hale getirir.

Yakınlık ve Uzaklık Kavramı

İşaret belirteçlerinin ( demonstratives ) temel işlevi, bir nesnenin veya durumun konuşmacıya olan mesafesini belirtmektir. Bu mesafe yalnızca fiziksel bir uzaklık olabileceği gibi, daha soyut kavramları da içerebilir. İngilizcede “this” ve “these” genellikle “yakın” olanı, “that” ve “those” ise “uzak” olanı ifade etmek için kullanılır. Ancak bu yakınlık ve uzaklık, farklı bağlamlarda farklı anlamlar kazanabilir.

1. Fiziksel Yakınlık ve Uzaklık

En belirgin kullanım alanı, nesnelerin fiziksel konumudur. Eğer bir nesne konuşmacının elinin altında, görüş alanında ve erişilebilir bir mesafedeyse “this” veya “these” kullanılır. Nesne uzaktaysa, uzakta işaret edilmesi gereken veya fiziksel olarak erişilemeyen bir konumdaysa “that” veya “those” tercih edilir.

  • (Elinizdeki bir elmayı göstererek) This apple is very sweet.
    (Elinizdeki bir elmayı göstererek) Bu elma çok tatlı.
  • (Karşıdaki masadaki kitapları göstererek) Those books look interesting.
    (Karşıdaki masadaki kitapları göstererek) Şu kitaplar ilginç görünüyor.

2. Zamansal Yakınlık ve Uzaklık

İşaret belirteçleri aynı zamanda zamanı da ifade edebilir. Konuşulan an’a yakın olan, şimdiki zamana ait olaylar veya durumlar için “this” ve “these” kullanılır. Geçmişte yaşanan veya gelecekte gerçekleşecek, dolayısıyla şimdiki ana göre daha uzak olan olaylar için ise “that” ve “those” tercih edilir.

  • This week has been very busy. (Şu an içinde bulunulan hafta)
    Bu hafta çok yoğun geçti.
  • Do you remember that summer when we went to Spain? (Geçmişte kalan bir yaz)
    İspanya’ya gittiğimiz o yazı hatırlıyor musun?
  • I’ve been looking forward to this moment for a long time. (Şu anki an)
    Uzun zamandır bu anı bekliyordum.
  • Those days of my childhood were truly happy. (Geçmişte kalmış günler)
    Çocukluğumun o günleri gerçekten mutlu geçti.

3. Duygusal veya Kavramsal Yakınlık ve Uzaklık

Bu kullanım, fiziksel veya zamansal olmaktan ziyade daha soyut bir mesafeyi ifade eder. Konuşmacının bir şeye karşı hissettiği duygusal bağlılık, kişisel algı veya o konuya olan hakimiyetini belirtmek için kullanılır. Konuşmacıya daha yakın hissedilen veya daha iyi anlaşılan konular için “this/these”, daha uzak, yabancı veya hakkında daha az bilgi sahibi olunan konular için “that/those” kullanılabilir.

  • This idea sounds great! (Konuşmacının benimsediği, yakın hissettiği bir fikir)
    Bu fikir kulağa harika geliyor!
  • I don’t understand that kind of thinking . (Konuşmacının uzak hissettiği, anlamakta zorlandığı bir düşünce tarzı)
    O tür bir düşünceyi anlamıyorum.
  • These emotions are overwhelming me. (Konuşmacının içinde bulunduğu, hissettiği duygular)
    Bu duygular beni bunaltıyor.
  • He always talks about those old stories . (Konuşmacıya uzak veya geçmişte kalmış hikayeler)
    O her zaman şu eski hikayelerden bahseder.

Bu çok yönlü kullanım, işaret belirteçlerini İngilizcede dinamik ve anlam zenginliği katan unsurlar haline getirir. Bağlama göre doğru belirteci seçmek, ifadelerinizin daha net ve doğal olmasını sağlar.

İşaret Belirteçleri Tablosu

İşaret belirteçleri, tekil veya çoğul olmalarına ve konuşmacıya olan yakınlıklarına veya uzaklıklarına göre dört temel kelimeye ayrılır. Aşağıdaki tablo, bu belirteçlerin temel işlevlerini ve karşılıklarını özetlemektedir.

Durum / Mesafe Tekil (Singular) Çoğul (Plural)
Yakın (Near)
Konuşmacıya fiziksel, zamansal veya duygusal olarak yakın olanlar için kullanılır. 		This
Örnek: This phone is new.
(Bu telefon yeni.) 		These
Örnek: These flowers are beautiful.
(Bu çiçekler güzel.)
Uzak (Far)
Konuşmacıya fiziksel, zamansal veya duygusal olarak uzak olanlar için kullanılır. 		That
Örnek: That car is very fast.
(Şu araba çok hızlı.) 		Those
Örnek: Those clouds look like a face.
(Şu bulutlar bir yüze benziyor.)

Bu tablo, işaret belirteçlerinin temel yapısını ve kullanım prensiplerini görsel olarak sunar. Ancak unutulmamalıdır ki, dilin dinamik yapısı gereği, bu belirteçlerin doğru kullanımı bağlama ve konuşmacının niyetine göre şekillenir. Özellikle zamir olarak kullanıldıklarında, cümleden önce bahsi geçen bir nesnenin veya durumun yerine geçerek tekrarı engeller ve akıcılığı artırır.

Sık Yapılan Hatalar

İşaret belirteçleri ( demonstratives ) İngilizce öğrenenler için genellikle basit görünse de, kullanımında bazı yaygın hatalar yapılabilmektedir. Bu hatalar, cümlenin anlamını bozmasa bile, doğal olmayan veya dilbilgisel olarak hatalı ifadelerin ortaya çıkmasına neden olabilir. İşte işaret belirteçleri kullanılırken karşılaşılan en yaygın hatalar ve bunlardan nasıl kaçınılacağına dair ayrıntılı bilgiler:

1. Tekil ve Çoğul Uyumsuzluğu (Number Agreement Errors)

Bu, işaret belirteçleri kullanımında en sık yapılan hatalardan biridir. İngilizcede işaret belirteçleri, niteledikleri isimlerin tekil mi yoksa çoğul mu olduğuna göre değişiklik gösterir. Tekil bir isimle çoğul bir işaret belirteci kullanmak veya tam tersi, dilbilgisi hatasına yol açar.

  • Yanlış Kullanım: These book is interesting. (Yanlış: “These” çoğul, “book” tekil.)
  • Doğru Kullanım: This book is interesting. (Doğru: “This” tekil, “book” tekil.)
  • Yanlış Kullanım: I like that cars . (Yanlış: “That” tekil, “cars” çoğul.)
  • Doğru Kullanım: I like those cars . (Doğru: “Those” çoğul, “cars” çoğul.)

Bu hatadan kaçınmak için her zaman işaret belirtecinin (this, that, these, those) nitelediği ismin tekil mi çoğul mu olduğunu kontrol etmek önemlidir. This ve That daima tekil isimlerle, These ve Those ise daima çoğul isimlerle birlikte kullanılır.

2. Yanlış Yakınlık veya Uzaklık Gösterimi (Proximity Errors)

İşaret belirteçleri, bahsedilen nesnenin konuşmacıya fiziksel, zamansal veya algısal olarak ne kadar yakın veya uzak olduğunu belirtir. Bu yakınlık/uzaklık ilişkisinin yanlış kurulması da yaygın bir hatadır.

  • Yanlış Kullanım: (Elinizdeki kalemi gösterirken) Can you see that pen? (Yanlış: Nesne yakınken “that” kullanmak.)
  • Doğru Kullanım: (Elinizdeki kalemi gösterirken) Can you see this pen? (Doğru: Nesne yakınken “this” kullanmak.)
  • Yanlış Kullanım: (Uzaktaki bir binadan bahsederken) This building is very tall. (Yanlış: Nesne uzakken “this” kullanmak.)
  • Doğru Kullanım: (Uzaktaki bir binadan bahsederken) That building is very tall. (Doğru: Nesne uzakken “that” kullanmak.)

Bu tür hataları önlemek için, bahsedilen nesnenin veya durumun konumuna dikkat etmek gerekir. Fiziksel olarak size yakın olan şeyler için this/these , sizden uzakta olan şeyler için that/those kullanın. Aynı prensip, zaman ve duygusal mesafeler için de geçerlidir.

3. Gereksiz Kullanım (Redundancy)

Bazı durumlarda, işaret belirteçlerinin kullanımı gereksiz olabilir çünkü bağlamdan zaten bahsedilen şeyin ne olduğu açıktır. Bu durum genellikle cümlenin akıcılığını ve doğallığını bozar.

  • Yanlış Kullanım: I have a new car. This car is red. (Gereksiz tekrar.)
  • Doğru Kullanım: I have a new car. It is red. (Daha doğal ve akıcı.)
  • Yanlış Kullanım: He found a wallet. That wallet was empty. (Gereksiz tekrar.)
  • Doğru Kullanım: He found a wallet. It was empty. (Daha doğal ve akıcı.)

Bu hata genellikle “This is…” veya “That is…” yapılarında, daha önce bahsi geçmiş bir şeyi tekrar belirtirken ortaya çıkar. İsim tekrarından kaçınmak için uygun zamirlerin (it, they) kullanılması tercih edilmelidir. Ancak, vurgu yapmak veya belirli bir nesneyi diğerlerinden ayırmak istendiğinde işaret belirteçlerinin kullanımı doğru ve anlamlı olabilir.

4. İsimsiz Kullanım (Missing Noun After Demonstrative Adjective)

İşaret belirteçleri sıfat olarak kullanıldığında, kendilerinden sonra mutlaka bir isim gelmesi gerekir. Bu kurala uyulmaması, dilbilgisi hatasına yol açar.

  • Yanlış Kullanım: I want this . (Eğer “this” bir ismi nitelemiyorsa ve bağlamdan ne olduğu anlaşılmıyorsa yanlış olabilir.)
  • Doğru Kullanım: I want this book . (Sıfat olarak kullanılıyorsa.)
  • Doğru Kullanım: I want this . (Zamir olarak kullanılıyorsa ve ne istediğiniz açıksa.)

Buradaki temel fark, işaret belirtecinin sıfat mı yoksa zamir mi olarak kullanıldığıdır. Eğer bir ismi niteliyorsa, isim mutlaka yanında olmalıdır. Eğer ismin yerini tutuyorsa, isme gerek yoktur ama bağlamdan anlaşılmalıdır.

5. Diyaloglarda Yanlış Referans (Incorrect Reference in Dialogue)

Özellikle konuşma dilinde, işaret belirteçleri kullanılırken, konuşmacının neye referans verdiğini açıkça belirtmemek kafa karışıklığına yol açabilir. Örneğin, “That’s good” derken neyin iyi olduğunu belirtmemek, dinleyicinin cümleyi anlamasını zorlaştırabilir.

  • Belirsiz Kullanım: “The movie was okay. That was the best part.” (Neyin “en iyi kısım” olduğu belirsiz olabilir.)
  • Açık Kullanım: “The movie was okay. The acting was the best part.” veya “The movie was okay. That scene was the best part.”

Daha net iletişim kurmak için, işaret belirteçlerini kullanırken dinleyicinin neye atıfta bulunulduğunu kolayca anlayacağından emin olun. Gerekirse, bahsedilen nesneyi veya durumu daha açık bir şekilde ifade edin.

Bu hatalardan kaçınmak, İngilizce bilginizi pekiştirmenize ve daha akıcı ve doğru bir dil kullanmanıza yardımcı olacaktır. İşaret belirteçlerini doğru kullanmak, cümlelerinizin hem dilbilgisel olarak doğru olmasını hem de anlam açısından net olmasını sağlar.

İşaret Belirteçleri Konusuyla İlgili Alıştırmalar

Aşağıdaki listeden İngilizce’de İşaret Belirteçleri konusuyla ilgili alıştırmaları seçerek online olarak test çözmeye başlayabilirsiniz.

İşaret Belirteçleri ile İlgili Örnek Cümleler

  • This is my favorite song..
    Bu benim en sevdiğim şarkı. .
  • Could you pass me that book on the shelf??
    Bana raftaki şu kitabı uzatabilir misin? ?
  • These shoes are too small for me..
    Bu ayakkabılar bana çok küçük. .
  • Look at those stars in the sky..
    Gökyüzündeki şu yıldızlara bak. .
  • I don’t like this weather at all..
    Bu havayı hiç sevmiyorum. .
  • That was an unforgettable experience..
    Şu unutulmaz bir deneyimdi. .
  • Are these your keys??
    Bunlar senin anahtarların mı? ?
  • Who are those people standing over there??
    Orada duran şu insanlar kim? ?
  • I bought this phone last week..
    Bu telefonu geçen hafta aldım. .
  • Do you remember that movie we watched last night??
    Dün gece izlediğimiz şu filmi hatırlıyor musun? ?
  • These flowers smell wonderful..
    Bu çiçekler harika kokuyor. .
  • Could you please move those boxes??
    Lütfen şu kutuları kaldırabilir misin? ?
  • This is the best coffee I’ve ever tasted..
    Bu şimdiye kadar tattığım en iyi kahve. .
  • He pointed at that old building..
    O şu eski binayı işaret etti. .
  • These are challenging times for everyone..
    Bunlar herkes için zor zamanlar. .

İlgili Bağlantılar

Yorum yapın